بيايم فکرمون رو جهاني کنيم و از محدود انديشي دوري کنيم.
درباره مسلمان بودنمون تحقيق کنيم.ببينيم چرا مسلمانيم.آيا فقط به منزله اينکه از مادر و پدر مسلمون و ايراني به دنيا آمده ايم مسلمانيم؟ اگه بخواهيم اينگونه فکر کنيم سخت در اشتباهيم.چون آنوقت هست که معني مسلماني رو نفهميديم.
چرا؟
چون اگه ما بفهمبم که مسلموني چيه آنوقت هست که دينمون رو توي نمازخوندن و نماز خوندن رو توي چهار تا حرکت خم و راست شدن خلاصه نمي کنيم.
آنوقت هست که حجاب اسلامي رو فقط تو روسري سر کردن و تو چادر سرکردن خلاصه نمي کنيم.
ايست.....
براي قضاوت زوده
چند روز پيش شنيدم که يک دخترخانمي توي دريا شنا مي کرده و روسري سرش بوده.
حالامي خوايم بگيم اين يعني چي؟
چرا اين دخترخانم بايد حجاب رو فقط توي روسري سر کردن بدونه.
چرا از همون اول بچگي دخترخانمها رو چادر سر کردن(به معناي واقعي) ياد نمي دن،
دخترارو ازهمون بچگي شرت و دامن مي پوشونن و بعد اين بچه تو خيابون مياد و اين موضوع اثرش رو در آينده ميزاره.
مانتو هم درسته يک حجابه ولي حجاب کامل نيست چون خدا گفته چادر سرتون کنيد تا موهاتون و اندامهاي بدنتون معلوم نشه.
ما ميايم اين کارامونو مي کنيم بعد مي خواهيم که جوون سالم تو جامعمون باشه.(مگر تک و توکي توي اين جمعيت انبوه)
بعد ميايم کتاب مي نويسيم، سخنراني ميکنيم، همايش ميزاريم و.... که چکار کنيم تا اين جوون فاسد نشه.
چرا نيايم از همون اول روي اين موضوع در خانواده ها و بچه ها سرمايه گذاري نکنيم که چرا دينمون اسلامه،چرا دخترا چادر سرشون مي کنن،چرا قرآن مي خونيم ،چرا داريم سنگ امام حسين رو به سينه مي زنيم،وخيلي از چراهاي ديگه.
آيت الله شريعتي يه حرف جالب ميزنه ميگه :من رقص هندي ها رو بيشتر از نماز خوندن بابا و مامانم قبول دارم.
خوب چرا اين حرفو ميزنه؟
اين انسان فرهيخته در ادامه اين سخنش ميگه که چون بابا و مامان من دارن از روي عادتشون نماز مي خونن ولي زناي هندي دارن از روي عشق و علاقه مي رقصن.(ما نمي گيم که خود رقص کردن کار درستيه_داريم ميگيم هر کاري از روي عشق و علاقه بايد انجام بشه)
البته بايد نيت هم الهي باشه تا اين کاري رو که مي کنيم يه فايده اي هم داشته باشه.
راستي تنها بهانه اي که مي توانيم براي اون بياريم اينه که تا دام نباشه پاداشي که به ما ميدن ارزش نداره و اونوقت بهشت وجهنمم بي معني ميشه.
منتها من ميدونم شما هم مي دونيد که اصلاح اين حرکت احتياج به زمان طولاني داره.ولي با مقداري تلاش و اراده مي تونيم اين مدت رو به نحو قابل توجهي کاهش بديم.
بالاخره اي آقا يا خانم محترم که دارين اين مطلبو مي خونين آدم اگه ميخواد کاري رو انجام بده بايد دليل انجام آن کار رو بفهمه، درک کنه و باور داشته باشه.
و صحبت پاياني اينکه ما زنده به آنيم که آرام نگيريم ،موجيم که آسودگي ما عدم ماست.